By Priscilla Frank

There are few joys quite like turning an everyday sidewalk into a gaping cave cascading with rainbow waterfalls. To achieve such an uncanny phenomenon, you can either experiment with some seriously hallucinogenic substances, or stumble across the visual treasure trove that is three-dimensional chalk art.

In the past few years the grassroots art form of 3D chalk has become a medium to be reckoned with. As the visual amalgamation of optical illusions, hyperrealism and public street art, the accessible technique appeals to pretty much everyone. Aside from its hypnotic affect and impressive technique, chalk art rules because the subject matter can truly be anything. Take a look at our roundup below, which includes everything from a giant snail to a game of Pac-Man. Just try and tell us this isn’t the most democratic, and psychedelic, art form out there.

Behold, 11 truly awesome works of 3D chalk art to bring out the weird kid inside.

1. This rainbow waterfall

Image credit: Shout

2. This giant whiskey atop a scenic overlook

3. This white water rafting adventure.

4. This giant snail.

5. This terrifying depiction of David.

5. This strange torture bed.

6. This cruelly enticing hot tub.

7. This meditative koi pond.

9. This trippy water cave.

10. This awesome life-size Pacman game.

11. This spooky Egyptian tomb.

कमल चौधरी, बुटवल: भारतको जी टिभीमा प्रशारण हुने डान्स इण्डिया डान्स (डीआईडी) लिटिल मास्टर्सको अन्तिम ५ मा छनोट हुन सफल रुपन्देहीकी तेरिया फौजा मगर यही बिहीबार गृहजिल्ला आउने भएकी छिन । प्रतियोगिताका लागि चार महिनादेखि भारतको मुम्बईमा रहेकी तेरिया अन्तिम ५ मा छनोट हुने निश्चित भएपछि गृह जिल्लामा उनको नृत्य छायांकनका लागि जी टीभीको टोली सहित उनी यहाँ आउन लागेकी हुन् । तेरियाले यहाँ रहदा आफ्नो नृत्य प्रस्तुत गर्दै आफूलाई विजयी बनाउन भोट समेत माग्नेछिन् । १४ वर्ष उमेरसम्मका झण्डै ४ लाख बालबालिकाले भाग लिएको प्रतियोगितामा छनोट भएका ४० हजार प्रतिस्पर्धीलाई पछि पार्दै भोटिङ राउण्ड (टप टेन) मा आइपुगेकी हुन् । बेजोड र जादुमय विस्व स्तरीय नृत्य कलाका कारण निर्णायकको मन जितेकी उनले भोटिङ राउण्डमा दर्शकबाट पनि निरन्तर सर्वाधिक भोट प्राप्त गर्दै अन्तिम ५ मा आउन सफल भएकी हुन् ।

डीआईडी लिटिल मास्टर्सको अन्तिम ५ जनामा छनोट हुने तेरिया नै पहिलो र कम उमेरकी नेपाली प्रतियोगी हुन् । मुम्बईबाट काठमाडौं हुँदै जहाजमा भैरहवा आउने टोलीलाई गौतम बुद्ध विमानस्थलमा जिल्लास्थित सरकारी निकाय, विभिन्न संघसंस्था र तेरियाका आफन्त तथा शुभेच्छुकले भब्य स्वागत गर्ने तयारी गरेका छन् ।

भैरहवा हुँदै बुटवल र उनको गाउँ रुद्रपुर पुग्दासम्म उनको स्वागतमा हुने सबै गतिविधिको छायांकन र प्रशारण हुने भएकाले तेरियाको स्वागतका लागि धेरैभन्दा धेरै जनमानस उपस्थित गराउन जी टिभीको टोलीले आग्रह गरेको बागेश्वरी संगीतालयका प्रिन्सिपल सुरेश सेन्चुरीले जानकारी दिए । उनको स्वागतका लागि गर्नुपर्ने व्यवस्थापनमा ठुलै रकम खर्च हुने भएकाले सहयोग गर्न इच्छुक व्यक्ति र संघसंस्थालाई संगीतालयले आग्रह गरेको छ ।

बागेश्वरी संगीतालय बुटवलकी प्रशिक्षार्थी तेरिया रुद्रपुरको एक बोर्डिङमा कक्षा ५ मा अध्ययनरत छिन् । तेरियाले गत वर्ष काठमाडौंमा सम्पन्न ‘स्कुल आयलफिल्ड क्याराभान’ शीर्षकको राष्ट्रव्यापी नृत्य प्रतियोगितामा प्रथम भई एक लाख रुपैयां नगद पुरस्कार जितेकी थिइन् । डीआईडी लिटिल मास्टर्सको उपाधि विजेताले ५० लाख भारु नगद र कार लगायतका थुप्रै उपहार प्राप्त गर्नेछन् । चार महिनादेखि जारी प्रतियोगिताको ग्राण्ड फाइनल जुन १५ तारिख अर्थात असार १ गते हुने छ ।

१० घण्टा अघि तेरियाको पेजमा यस्तो लेखिएको छ:
आदरणीय दाजु दिदीहरु
म लगायत DID Team भोली नेपाल आउदै गरेको जानकारी गराउन चाहन्छु !! करिब तिन महिना पछि आफ्नो मातृभूमि मा जान पाउदा निकै उत्साहित भएको छु !!
तेरिया मगर फेसबुक पेजहरु धेरै नै बनिसकेको मैले थाहा पाए !! धेरै खुशी लाग्यो हजुरहरुले भोटको लागि अपिल गरिदिनु भएकोमा !!! हजुरहरु सबैलाई बिनम्र आग्रह गर्न चाहन्छु कि अपसब्द र कसैको बिरोध गरेर पोस्ट नगरिदिनु होला !!! भोटिंग लाइन सनिबार राती ९ बजे बाट सोमबार बिहान ८ बजे सम्म मात्र खुल्ने भएकोले अरु समएमा अहिले पनि भोटिंग खुल्ला छ भनेर पोस्ट नगरिदिनु होला !! हामीहरु ९० हजार भन्दा बढी यो पेजमा नै जुटिसकेका छौ !!! प्रतेक पल को अपडेटको लागि यो पेज लाइक गर्नको लागि invite गरिदिनु हुन अनुरोध गर्दछु !!! (कृपया यो पोस्ट share गर्दिनु होला ) अन्तमा हजुरहरुको साथ र सहयोगको लागि धन्येबाद दिन चाहन्छु !!!

Please click here to vote her.

For more about her please click here

For all her videos please click here

Her Page link

By Chiranjibi Paudyal

That evening, Indian Defence minister Fernandes had hosted a reception in honour of the participants of the conference. When I met in the reception, he was little bit furious and adamant to his statement. We had arguments. I said ‘Buddha was born in Nepal’ but he said ‘Buddha was born in India.’ I asked him ‘’who told you and how did you know Buddha was born in India’’, he said me ‘’had read since his childhood that Buddha was born in Northern India.’’ I told him if you read UN documents then you will know the real fact. I was so infuriated that I said little bit loudly: ‘’ Do you know ‘’U Thant?’’ You should know UN Secretary General from Asia? Then he said ‘’ Why not.’’

So you must be aware that there is UN project in Lumbini which is in Nepal since the time of U Thant. When I repeatedly said UN Project then he seemed to be convinced, and felt embarrassed. I arranged an interview with him for next morning in the same hotel where we were staying. When we sat for interview, I asked the same question to him like a teacher repeatedly asks a same question to a weak student. Later he corrected saying ‘Buddha was born in Nepal.’

Famous poet Sir Edwin Arnold to UN official say Buddha was born in India distorting the fact and hurting the sentiment of millions of Nepali around the globe. However, I had the opportunity to persuade a senior UN official to make him understand and acknowledge that ‘’ Gautam Buddha was born in Nepal.’’

While taking varied roles from senior reporter to chief reporter, and associate editor to editor of National News Agency of Nepal, I had wide-ranging, interesting and exciting assignments inside Nepal and abroad. Once in a very short notice, I was assigned to go to New Delhi to cover United Nations Peace Keeping Conference. Indian embassy had invited the General Manager of Rastriya Samachar Samiti, Dev Prakash Tripathi to attend the conference. However, just before the day of the departure, he told me to go to India representing him. ‘’ I had thought it was a journalists’ visit programme, but it seems to be a news reporting programme, so I want you to cover this event,’’ Tripathi told me. I was always interested in challenging news reporting so I accepted, and called the first secretary of the Indian embassy Sanjaya Verma and got the ticket and flew to New Delhi next morning. The programme was organised by the Indian embassy so they had made all the arrangement including picking me up from the airport and accommodation booking at Hotel Oberai, where the programme was being held. Though the Indian embassy had given me the programme schedule, there was no any mention of the participation of international journalists. All the participants were senior army, defence and foreign ministry officials including some ministers. There were only four international journalists including me invited to the programme. There was one journalist from Kenya, another from France and the third one was Bangkok based Asia Correspondent of Jane’s Intelligence, London based defence, security and intelligence review.

After the inauguration of the conference by then Indian Prime Minister Atal Behari Vajpayee, and Defence minister George Fernandes’ key note speech, Assistant Secretary General of the UN who was the head of the UN Peacekeeping Force, made a comprehensive speech to the conference. At the end of his speech he said: ‘’ I am very pleased to be in the land of the birth place of Gautam Buddha and Mahatma Gandhi and this has enhanced the significance of the conference. ‘’ He went further explaining the significance of the conference in India because of Gautam Buddha and Gandhi, apostle of peace.

I was awfully shocked, exceedingly surprised and really angry. I am not enraged generally, and most of you, who know me well, know that I am not an infuriated man. But patriotic Nepali heart inside me was boiling terribly. A senior UN official, who was from South Korea, should know well that Buddha was born in Nepal. However, a senior UN official, that too in front of an international conference with participants from all continents, was distorting the reality and making severe mistake. My heart was throbbing fast, and I was in a state of nervousness. While he was still speaking I told three other journalists sitting beside me ‘he has made a mistake. ‘’ ‘’What mistake you are talking about?’’ They asked me. I said Gautam Buddh was not born in India. He was born in Nepal so it must be corrected, I said being angry. They were not sure about the birth place of Gautam Buddha and did not even know about him. ‘’ One of them said, we are journalists covering the news so it would be better to raise the issue by the representatives of your country.’’ I restrained myself and thought it better to tell the representatives of Nepal.

Two senior army officers, General Krishna Nar Singh Thapa, who nearly became chief of army staff, and Colonel Nar Bahadur Gurung were representing Nepal in the conference. I told them to raise this issue. But to my surprise they said ‘’ Paudyalji, we are soldiers, and we have to follow army discipline.’’ By this time, had finished his speech and Indian army chief was speaking for the vote of thanks.

I went back to my seat, and despite the insistence of my three other journalist colleagues not to raise this issue, I stood up and raised my hand. A senior official of the Indian army was conducting the programme; he looked at me and gestured to sit down. After the Indian army chief completed his speech, the announcer of the programme gave me time to speak, I stood up from my seat and said ‘’I just want to make a correction that Gautam Buddha was not born in India, but he was born in Nepal. UN official should be aware about this fact.’’ No one said anything, and it was not a discussion forum too.

That evening, Indian Defence minister Fernandes had hosted a reception in honour of the participants of the conference. When I met in the reception, he was little bit furious and adamant to his statement. We had arguments. I said ‘Buddha was born in Nepal’ but he said ‘Buddha was born in India.’ I asked him ‘’who told you and how did you know Buddha was born in India’’, he said me ‘’had read since his childhood that Buddha was born in Northern India.’’ I told him if you read UN documents then you will know the real fact. I was so infuriated that I said little bit loudly: ‘’ Do you know ‘’U Thant?’’ You should know UN Secretary General from Asia? Then he said ‘’ Why not.’’

So you must be aware that there is UN project in Lumbini which is in Nepal since the time of U Thant. When I repeatedly said UN Project then he seemed to be convinced, and felt embarrassed. I arranged an interview with him for next morning in the same hotel where we were staying. When we sat for interview, I asked the same question to him like a teacher repeatedly asks a same question to a weak student. Later he corrected saying ‘Buddha was born in Nepal.’

Even if he said repeatedly mentioning the birthplace of Buddha in Nepal, he was still not convinced again. After a few months, I met in Nepalese army training centre in Panchkhal. I had gone to cover the news of training of multinational forces at the Nepalese army training centre inaugurated by late King Birendra. The UN Under Secretary Choi was also there. I could not go and meet him because the security was tight and we were not allowed to move around freely. Once the programme was over, I met Choi before the press conference of the army. ‘’I am sorry, I had thought Gautam Buddha was born in India,’’ he said. When I asked him had he not realised after I corrected him in New Delhi. He still did not seem to have realised that. He invited me to meet him at Hotel Radisson in Lazimpat that evening. After filing the news, I went to meet him. ‘’Childhood memory never dies,’’ he said clarifying why he was repeatedly saying Buddha was born in India. He had read in his school book that ‘Buddh was born in India.’ That impression was still in him.

And after two years in 2000, when I had gone to South Korea to a meeting organised by Korea International Co-operation Agency (KOICA), I went to meet him in his office in Seoul. After completing his UN term, he had become a vice minister. When I entered into his office with his aide, before shaking hand with me, he said: ‘’Buddha was born in Nepal.’’ He apologised time and again for the mistake he had made. He was firmly convinced this time without any doubt. I am happy, at least, I was able to convince a very senior officer that Buddha was born in Nepal. However, such sporadic persuasion cannot make drastic difference. Recently at a WH Smith book store in Heathrow, I found a book ‘’ Light of Asia’’ written by Sir Edwin Arnold, a very renowned literary figure of the 19th century. Buddhists around the world consider him an authoritative voice on Buddhism and have been reading his writings for centuries that ‘’ Gautam Buddha was born in India.’’ The book published by Buddhist Cultural Centre has clearly and specifically written in the preface, introduction and everywhere ‘’ The Buddha was born in the 6th century BC, in a city called Kapilvastu in North India.’’

With this and many other such writings, my anger melts and heart thumps normally, with the realisation that our erratic rage does not help spread the message. Will our sporadic campaigns work? When Nepal is weak, none believes that such a great figure could be born in this bickering country. So there is no point of cry over the past. Nepal was not there 250 years ago. Geographical boundaries were different, names were different and to cry over such issue is futile. People who have knowledge and want to know about Nepal and Gautam Buddha will be able to understand the reality. None can take Lumbini away from Nepal. Neither Lumbini will be wiped out of Nepal’s map, nor the fact that Buddha was born in Lumbini can be deleted. (From Satya Tathya Monthly)

@Theglobal

Did you miss the world cup 2014 opening ceremony?

बिस्व स्तरीय प्रतिभा भएकी जादुमय नृत्यका धनी एउटा होनहार नेपाली छोरी ११ बर्षीया तेरिया फौजा मगर यतिखेर डिआइडि लिटिल मास्टर्सको जुन २१ अर्थात असार ७ गते टप १ को लागि Grand Finale को संघारमा आइपुगेकी छिन । हिमालकी छोरी तेरियालाई बिजयी गराएर देशको प्रतिस्ठा बढाउने काम हाम्रै हातमा छ । आफ्नै देशमा भएको बिलक्षण प्रतिभाकी धनी भारतकै अत्यन्तै लोकप्रिय कार्यक्रममा लाखौंं प्रतिस्पर्धीलाई पछाडि पार्दै प्रस्फुटित भएर निकै अगाडि आइपुगेपछी बल्ल हामी नेपालीले उनीबारे थाहा पाउने र गर्बानुभूति गर्ने अबसर पाएका छौं । अब उन्लाई बिजयी गराउनका लागि आज शनिबार राती ९:१५ बाट अर्को हप्ताको शनिबार ९:१५ सम्म भोटिंग लाइन खुल्नेछ । एउटै आइडीबाट हप्ताभरि जति चोटी पनि भोट गर्न सकिनेछ । देशको प्रतिस्ठाको लागि पनि यी होनहार हाम्री प्यारी छोरीलाई बिजयी बनाउन ठुलो छात्ती बनाएर लागि परौं । हामी त्यही नेपाली हौं जस्ले प्रशान्त तामाङलाई Indian Idol र पुष्प बस्नेत र अनुराधा कोइरालालाई CNN Hero बनाउन सफल भयौं । अब यतिखेर समय आएको छ तेरियालाई डिआइडि लिटिल मास्टर्स बनाउने । 

Please click here to vote her.

For more about her please click here

For all her videos please click here

Her Page link

Filed under: Global Tagged: Anuradha Koirala, CNN Hero, DID Little Masters, Indian idol, Prashanta Tamang, Puspa Basnet, Teriya, Teriya Fauja Magar, Teriya Magar, Vote for Teriya, Vote for Teriya Magar

Nepal’s Teriya Magar was announced the winner of Zee TV’s “DID L’il Masters” Season 3 here Saturday.

The 11-year-old from Rudrapur, Nepal, defeated Hardik Ruparel, Anushka Chetri and Sadhwin Shetty; and walked away with the KB3 Cup and Rs.10 lakh at the grand finale held at the Balewadi Sports Complex here.

“I am extremely happy to win this trophy today. It is like a dream come true for me to perform on the stage of ‘DID L’il Masters’ and emerge as a winner of Season 3. Masters and audiences have been really supportive and have appreciated my performances,” Magar said in a statement.

On their winning the trophy of Season 3, Skipper Omkar Shinde said: “We gave our best to each performance on the coveted stage of ‘DID’. My aim was to focus on Teriya’s overall grooming to make her a well-rounded, versatile dancer rather than excelling in only one form which is considered her forte.”

The dance reality show for children was also attended by Bollywood actor Varun Dhawan, who performed to a medley of his blockbuster songs like “Main tera hero”, “Saturday Saturday” and “Disco diwane”.

He along with Grandmaster Mithun Chakraborty and the judges of the show – Geeta Kapoor and Ahmed Khan – presented the coveted KB3 Cup to Magar.

Congratulating the winner, Mithun said: “Heartiest congratulations to Teriya. Mentored by able skippers, the kids presented acts one could never have imagined children to be capable of delivering.”

(IANS)

Did you miss DID Lil Masters Season 3 Grand Final? If so, here you go

१५ आषाढ, ग्वार्खो, ललितपुर: आज लुम्बिनी-कपिलवस्तु दिवस अभियानद्धारा आयोजित डिआइडि लिटिल मास्टर्स सेसन ३ का बिजेता तेरिया फौजा मगरको स्वागत र सम्मान कार्यक्रममा अभियानद्धारा प्रदान गरिएको “लुम्बिनी वालिका शान्ति दूत” उपाधी कार्यक्रमका प्रमुख अतिथि उपप्रधान एवम् संघीय मामिला तथा स्थानीय विकासमन्त्री प्रकाशमान सिंहले हस्तान्तरण गर्नु भयो । उक्त कार्यक्रममा उपप्रधानमन्त्री सिंहले शान्ति दुतको सम्मान गर्दै तेरिया मगरले नेपालको नाम विश्वमा चिनाउने काम गरेको बताए ।

लुम्बिनी-कपिलवस्तु दिवस अभियानका बिस्व संयोजक रामकुमार श्रेष्ठले अस्ट्रेलियाबाट कार्यक्रमलाई सम्बोधन गर्दै बिलक्षण प्रतिभा एबं बेजोड जादुमय विस्व स्तरीय नृत्य कलाका कारण ११ बर्षीया तेरिया मगरले झण्डै ४ लाख बालबालिकाले भाग लिएको प्रतियोगितामा छनोट भएका ४० हजार प्रतिस्पर्धीलाई पछि परेर बिस्वकै झन्डै १८ प्रतिशत जनसख्या भएको यस क्षेत्रबाट चुनौतिपूर्ण  डीआईडी लिटिल मास्टर्सको सेसन ३ को बिजेता भएर राष्ट्रिय गौरब र प्रतिस्ठालाई उचो पार्ने काम गरेकीले अभियानले सम्मान स्वरुप तेरियालाई लुम्बिनी-कपिलवस्तु दिवस अभियानको “लुम्बिनी वालिका शान्ति दूत” को रुपमा नियुक्त गर्ने निर्णय गरेको बताए । तेरिया मगरले प्राप्त गरेको पुरस्कारको नियमानुसार तिर्नु पर्ने कर एउटी ११ बर्षीया वालिकाले राष्ट्रिय प्रतिस्ठा बढाउन गरेको उल्लेख्य योगदानमाथि बिचार गरेर राज्यका तर्फबाट मिनाहा गर्न सकिए त्यस्लाई देशले उनीप्रति गरेको सम्मान पनि ठहरिने भएकोले अभियान यस बिषयमा नेपाल सरकारको ध्यान आकृस्ट गर्न चाहन्छ – श्रेष्ठले अगाडि भने । ब्यक्ति बिशेषको छोरीभन्दा पनि नेपालकी छोरी भैसकेकी तेरियाको संस्थागत अभिभाबकको हैसियतमा उनीमा भएको अद्धितीय अदभूत कलाको बिभिन्न देशमा प्रबर्धन गर्नुलाई पनि अभियान आफ्नो दायित्वको रुपमा लिनेछ – श्रेष्ठले थपे ।

कार्यक्रममा लुम्बिनी-कपिलवस्तु दिवश विश्व अभियान सार्क सल्लाहकार केदार शाक्यले तेरियाको काँधमा विश्वमा नेपाललाई चिनाउने थप जिम्मेवारी आएको बताए । उनले बुद्ध नेपालमा जन्मिएको बारेमा तेरिया पुगेका ठाउँहरुमा प्रचार प्रसार हुने विश्वास व्यक्त गरे । ललितपुर उपमहानगरपालिका पूर्व मेयर तथा अभियानका राष्ट्रिय सल्लाहकार बेखारत्न शाक्यले तेरियाको क्षमताको प्रशंसा गर्दै नेपालमा स्वागत गर्न पाएकोमा खुशी व्यक्त गरे ।

कार्यक्रमको अध्यक्षको आसनबाट लुम्बिनी कपिलवस्तु अभियानका नेपालका संयोजक हरिकुमार श्रेष्ठले तेरियाका कारण नेपालको नाम विश्वमा नै अझै बढि पुगेको बताए । उनले तेरियाको प्रतिभाको सम्मान गर्दै बुद्वको बारेमा विश्वलाई चिनाउनका लागि शान्ति दुतको घोषणा गरिएको स्पष्ट पारे । श्रेष्ठले अभियानले अहिलेसम्म गरेको कामको बारेमा जानकारी दिदै गुगलको नक्सामा बुद्व जन्मेको देश नेपाल लेखाउन सफल हुनुका साथै, विभिन्न देशका पाठ्यक्रमहरुमा पनि सच्याउन सफल भए को बताए ।

श्रीकुमार श्रेष्ठद्धारा उदघोषित कार्यक्रममा तेरियाका भारती गुरु ॐकार शिण्डे र नेपालएे गुरु सुरेश सिन्चुरी, तेरियकी ममी अनिता मगर र हजुरबुवालाई पनि खादा ओडाएर सम्मान गरिएको थियो ।

नेपाली मुलका विभिन्न प्रतिभाहरुले भारतका चर्चित रियालिटी शोका उपाधी जितेका छन् । तर, तेरिया यस्तो ठूलो उपाधी जित्ने पहिलो नेपाली चेली हुन् ।

१५ असार, काठमाडौँ । भगवान् गौतमबुद्धको जन्मस्थल लुम्बिनी नेपालमा भएको तथ्यविपरीत गलत जानकारी भएका पाठ्यपुस्तक सच्याउन लुम्बिनी कपिलवस्तु दिवस विश्व अभियानको तर्फबाट स्विडेनमा गरिएको कुटनीतिक प्रयासले सार्थकता प्राप्त गरेको छ ।

स्विडेनको पाठ्यक्रममा भगवान गौतम बुद्धको जन्म नेपालमा नभएर उत्तर भारतमा भएको भनिएका पाठ्यपुस्तकलाई सच्याउन स्विडेन सरकारलाई अनुरोध गर्न युरोपेली सङ्घका लागि नेपाली राजदूत राममणि पोखरेलको कार्यकक्षमा गत २७ मार्च २०१४ का दिन लुम्बिनी-कपिलवस्तु दिवस विश्व अभियानका युरोप सल्लाहकार दामोदरप्रसाद आचार्य, अभियानका बेल्जियम राष्ट्रिय संयोजक सन्तोष न्यौपाने तथा साहित्यकार तथा अभियानका बेल्जियम सदस्य विमल गिरीसहितको तीन सदस्यीय प्रतिनिधिमण्डलले राजदूत पोखरेलसमक्ष कार्यन्वयनका लागि अनुरोधसहित पाठ्यपुस्तकलाई सच्याउन चाहिने आवश्यक तथ्यगत प्रमाणहरु प्रदान गर्दै स्विडेनको जिम्मेवारी सम्हाल्दै आउनु भएका राजदुत मुक्तिनाथ भट्टसँग आवश्यक कूटनीतिक प्रयासका लागि अनुरोध गरेको थियो । राजदुत पोखरेलले तत्कालै कार्यन्वयन प्रक्रिया अगाडि बढाउदै अभियानले सुम्पेका सम्पूर्ण कागजात राजदुत भट्टलाई पठाई दिनुभएको थियो ।

गत डिसेम्बर महिनामा अभियानका युरोप सल्लाहकार दामोदरप्रसाद आचार्यको पहल र समुपस्थितिमा स्विडेनमा अभियानको राष्ट्रिय समिति गठन भएको थियो । सो अवसरमा युरोप सल्लाहकार आचार्यले स्विडेनको पाठ्यक्रममा बुद्धको जन्मस्थल सम्बन्धमा गलत जानकारी भएको थाहा भएकोले त्यस्ता पाठ्यपुस्तक सच्याउन कुटनीतिक प्रयास आवस्यक रहेको धारणा व्यक्त गर्दै स्विडेन राष्ट्रिय समितिका राष्ट्रिय संयोजक कृष्णकुमार ढकालसमक्ष पुस्तकहरु अभियानलाई उपलव्ध गराई दिनु हुन अनुरोध गर्नु भए पछि स्टकहोम विश्वविद्यालयका वरिष्ठ अनुसन्धानकर्ता डा. कटक मल्ल तथा अभियानका सदस्य शङ्कर गौतमको सहयोगमा अभियानको स्विडेन राष्ट्रिय समितिका राष्ट्रिय संयोजक ढकालमार्फत अभियानका युरोप सल्लाहकार आचार्यलाई दुई पुस्तकहरु उपलव्ध भएका थिए ।

त्यहाँको कक्षा ६ देखि ९ सम्मको पाठ्यक्रममा रहेको “सो डाईरेक्ट रेलिजियन -३” नामक पुस्तकको १३१ पेजमा स्विडिस भाषामा तर यहाँ त्यसको अग्रेजी अनुवाद अनुसार “इन नर्थर्न इन्डिया आर दि प्लेसेज होयर बुद्ध वाज बोर्न” भनेर लेखिएको र अर्को “वर्ल्ड्स रेलिजियन” नामक पुस्तकको १६६ पेजमा “बुद्ध वाज बोर्न एज प्रिन्स सिद्दार्थ गौतम इन लुम्बिनी बिट्विन दि बोर्डर अफ इन्डिया एण्ड नेपाल, दि करेन्ट सिटि बिहार” भनेर लेखिएको पाइयो । यी दुई पुस्तकहरु अभियानका युरोप सल्लाहकार आचार्यलाई उपलव्ध भए पछि पाठ्यपुस्तक सच्याउन कुटनीतिक प्रयास सुरु गरिएको हो ।

डेनमार्कमा अवस्थित स्विडेनको जिम्मेवारी सम्हाल्दै आएको नेपाली दुतावासले बुद्धको जन्मस्थल सम्बन्धि गलत जानकारी भएका पाठ्यपुस्तक सच्याउन अभियानले गरेको अनुरोधलाई कार्यन्वयन गर्न ३१ मार्च २०१४ मा स्विडेनका लागि अवैतनिक कन्सुल जेनेरल डा. रोलाण्ड दह्लमानसमक्ष आग्रह गरेको थियो । दुतावासको अनुरोध अनुसार तत्कालै कन्सुल जेनेरल डा. दह्लमानले उल्लेखित पुस्तकहरुको अध्ययन र अनुसन्धानसंगै ती पुस्तक प्रकाशकहरुसंग सम्पर्क र भेट गरि तथ्यगत प्रमाणहरुका आधारमा त्यसमा भएका त्रुटिहरुलाई सच्याउन अनुरोध गर्नु भएको थियो ।

डेनमार्कस्थित नेपाली दुतावासले लुम्बिनी-कपिलवस्तु दिवस विश्व अभियानको मिति २७ मार्च २०१४ को पत्रलाई उदृत गर्दै नेपाली दुतावास ब्रुसेल्सका नाममा पठाएको इमेल पत्र अभियानका युरोप सल्लाहकार दामोदरप्रसाद आचार्यलाई प्राप्त भएको छ । उक्त पत्रमा “सो डाईरेक्ट रेलिजियन -३” नामक पुस्तकको प्रकाशन र बिक्रि वितरण बन्द गरिएको र त्यसै किसिमको नयाँ प्रकाशित पाठ्यपुस्तकमा फोटोको मुनि भगवान बुद्धको जन्मस्थल लुम्बिनी, नेपाल भनेर लेखिएको छ । साथै अर्को “वर्ल्ड्स रेलिजियन” नामक पुस्तकको समेत बिक्रि वितरण बन्द भएको व्यहोरा उल्लेख छ ।

पत्रमा थप लेखिएको छ, यस्तो लग्दछ यी विषय अब विगत भइसके । साथै ती पुस्तक प्रकाशकहरु “सानोमा उत्बिल्द्निंग” र “लास्फोर्लागेत” लाई भविष्यमा भगवान बुद्धको जन्मस्थल विषयमा गल्ति नदोहोर्याउन सतर्क गराउदै अनुरोध समेत गरिएको छ ।

गोरखा : नेपालका एउटा गाविसमा सरदर कतिजना इञ्जिनियरहरु होलान् ? ५, १० वा १५ जना? तर गोरखाको पालुंटार गाविसमा इञ्जिनियरको संख्या एकसयभन्दा बढी छ।

‘ठ्याक्कै तथ्यांक चाहिँ कसैले तयार गरेको छैन, तर पालुङ्टार क्षेत्रमा इञ्जिनियरको संख्या अहिले एकसय नाघिसकेको छ’ सोही क्षेत्र घर भई अहिले बुढीगण्डकी जलविद्युत आयोजना विकास समितिका अध्यक्ष समेत रहेका इञ्जिनियर डा. लक्ष्मी देवकोटा भन्छन् । ‘एउटै घरमा दुई जना, तीन जनासम्म इञ्जिनियर छन् ।’

यहाँका इञ्जिनियरहरु देश र विदेशमा बराबरी जस्तै रहेको उनी बताउँछन् । यहाँका इञ्जिनियरहरु राष्ट्रिय योजना आयोगका उपाध्यक्षदेखि बिभिन्न बिभागका उपमहानिर्देशक जस्ता ठूला पदहरुमा पुगिसकेका छन् ।

ठूला राजनीतिज्ञ राजेश्वर देवकोटा, पूर्व मन्त्री विद्यादेवी देवकोटा लगायतले बाटो देखाइदिएका कारण पनि यस क्षेत्रमा इञ्जिनियर, डाक्टरको संख्या उल्लेख्य भएको लक्ष्मी देवकोटाको भनाइ छ । ‘सबैभन्दा धेरै इञ्जिनियरै छन् । कृषि प्राविधिक, डाक्टर पनि धेरै नै छन्’ देवकोटाले भने।

यस क्षेत्रको नाम चलेको लुईँटेलस्थित अमरज्योति जनता उच्च माविमा युनाइटेड मिसन टु नेपालका भोलेण्टियर शिक्षकले पढाउने गरेको र उनीहरुले प्रत्यक्ष–अप्रत्यक्ष रुपमा इञ्जिनिर, डाक्टर बन्न प्रेरित गरेको उनले बताए । ‘सबै विद्यार्थी फस्ट डिभिजनमा पास गर्थे, अनि मिसनका भोलेण्टियर शिक्षकहरुले काठमाण्डौंमा लगेर डाक्टर, इञ्जिनियर पढ्नका लागि छात्रवृत्ति दिने गर्थे’ डा. लक्ष्मी देवकोटाले भने ।

यति धेरै इञ्जिनियर उत्पादन गर्नुमा यहाँको लुइँटेल स्कूलको प्रमुख योगदान रहेको सोही विद्यालयका प्राचार्य गोविन्द खनालको तर्क छ। ‘लुइँटेल स्कूलबाट उत्पादन भएका विद्यार्थीहरु मात्रै करीब एकसय ५० जना इञ्जिनियर भइसकेका छन्’ उनी भन्छन् ‘मैले पढाएको मात्रै पनि करीब ६० जना इञ्जिनियर भइसकेका छन्।’ यहाँ पढ्ने विद्यार्थीहरु सात आठ कक्षादेखि नै पढेपछि कि इञ्जिनियर हुने कि डाक्टर हुने भन्ने लक्ष्य राख्ने परम्परा रहेको उनी बताउँछन्।

‘यहाँका यति धेरै इञ्जिनियरको जननी लुइँटेल स्कूल हो’ प्राचार्य खनाल भन्छन् ‘नाम चलेको स्कूल, यहीँ पढेर पूर्व प्रधानमन्त्री डा बाबुराम भट्टराई बोर्डफस्ट हुनु भएको । धेरैजसो सबैले फस्ट डिभिजन ल्याउने । अनि सिनियरहरु सबै पुल्चोक क्याम्पस जाने गरेकाले पछिल्ला पुस्ताका विद्यार्थी पनि त्यतैतिर जाने भइहाले । गणित, विज्ञान र अंग्रेजीमा राम्रो नम्बर ल्याउनेहरुलाई पुल्चोक क्याम्पसले पनि नाम निकाल्ने गरेकाले यति धेरै इञ्जिनिर भएका हुन् ।’ इञ्जिनियरहरुमा पनि धेरैले पीएचडी गरेका, धेरै जना अमेरिका, रुस जस्ता विकसित मुलुकमा काम गरिरहेका उनले बताए ।

पालुंटार क्षेत्रबाट इञ्जिनियर जस्तै डाक्टर पनि उल्लेख्य रहेको अर्का इञ्जिनियर सरोज देवकोटा बताउँछन्। ‘डाक्टर उपेन्द्र देवकोटा यही क्षेत्रका हुनुहुन्छ’ उनी भन्छन् ‘जिल्लाकै सबैभन्दा पहिलोपल्ट २०२५ सालतिरै एमबीबीएस गर्नु भएका राजेश्वर देवकोटाका छोरा जगदिश्वर देवकोटा यहींको हुनुहुन्छ। यहाँका विद्यार्थी र अभिभावकहरुमा पढेपछि डाक्टर, इञ्जिनियर हुनुपर्छ भन्ने छाप छ । अनि राम्रो डिभिजन ल्याउँछन् र डाक्टर, इञ्जिनियरमा पहल गर्छन्। नाम निकालिहाल्छन् ।’

पालुंटार क्षेत्रमा २०३०/०३१ सालदेखि नै इञ्जिनियर बन्न थालेको पालुंटारकै भवानी उच्च माविका प्राचार्य उमाकान्त देवकोटा बताउँछन्। ‘सरोज देवकोटा २०३२ सालमा इञ्जिनियर बन्नु भएको हो’ उनले भने ‘विशेष गरी पालुंटार गाविसको बड्डाँडा, बोहोरागाउँ, माल्तीगैरा, बारपिर्के, अर्चले लगायतका गाउँका घरैपिच्छे जस्तो इञ्जिनियर छन्।’

पालुङ्टारको प्रभावले छिमेकी आँपपीपल, गाईखुर र खोप्लाङ्ग गाविसमा पनि धेरै इञ्जिनियर रहेको योजना आयोगका पूर्व उपाध्यक्ष समेत रहेका पालुंटारका दिनेशचन्द्र देवकोटाको भनाइ छ । उनका अनुसार तीन हजार नौसय १५ गाविस रहेको नेपालमा करीब २२ हजार इञ्जिनियर छन् । यो हिसाबले पनि एउटा गाविसमा सरदर छ जना इञ्जिनियर पर्छ ।
(अन्नपुर्ण पोस्टबाट)

तारा पोखरेल
काठमाडौँ, नेपाल

तयारी छ जीवनको परीक्षा यो हैन
भावना छ मित्रताको चिनारी मलाई थाहा छैन
खुल्ला गगनमा पंक्षी मै बनुला भन्दिन
एकताको कहानी खै कोर्न म पाउदिन ।

मित्रताको नाता अति नै प्रिय अमृतपान
हेर्ने हजारौ नजर केवल बलि दिन जान्छ जीवनदान
वितृष्णा मानवरुपी नियन्त्रण पाए हुन्थ्यो कि
चैतन्य यो मनलाई त्याग्न पाए जीवन बन्न सक्थ्यो कि ?

हजारौ तारामा प्रिय जून सबैलाई
कस्तो आश्चर्य प्रश्न पाइन्न छुन उसलाई
मन भित्र आत्मा उदाएर हेर्नु होला
सम्मानरुपी ज्ञान दक्षिणा खेर नजाला

प्रकृति एक संसारको चिनारी
म बिताउछु बुझ्न जीवनको भकारी
सौन्दर्यरुपी त्रिदेव त्रिपुरारी
बताउन गाह्रो हे मानव पुजारी

कस्तो कथा बन्दछ विचित्र
जीवनमा आए अनेकौ चिनारी
के चिन्न सक्नुहुन्छ नयनका पुजारी
भावनाले मन पोख्यो होला नबताए मानवको चिनारी

श्रेष्ठ पछिल्लो समय बुद्धको जन्मस्थलबारे भैरहेका गलत प्रचार प्रसारको बिभिन्न किसिमबाट खण्डन गर्दै बुद्धको जन्मस्थल नेपाल हो भन्ने सन्देश बोकेर अघि बढ्नु भएको छ | सन् २००९ मा भारतले बुद्धको जन्मस्थल लुम्बिनीलाई आफ्नै देशमा जन्मेको भनेर नक्कली लुम्बिनी निर्माण गरेको समाचारले उहाँको मन निकै छोयो । उहाँ भन्नुहुन्छ ”यसको न त सरकारले खण्डन गर्यो न त कुनै ठुला मिडिया नै यसको विरुद्धमा लागे । यही सर्बपक्षीय मौनताका कारण भारतको रवैयाको विरुद्ध फेसबुक र इमेल मार्फत बुद्धको जन्मस्थल नेपाल हो भन्ने सन्देश दिने अभिप्रायले अभियानको नेतृत्वदायी सूत्रपात गर्न बिभिन्न देशमा छरिएर रहेका हामी लाग्यौं जसले छोटो समयमा विश्वब्यापी रूप लियो र छोटो समयमा अनपेक्षित उपलब्धिहरु हासिल भए । कोरियापछी स्वीडेनको पाठ्य पुस्तकमा बुद्धको जन्मस्थानबारेमा भएको गलत जानकारी सच्याउने जस्तो अत्यन्तै महत्वपूर्ण काम समेत भैसकेको छ ।”

डाक्टर अथवा इन्जिनियर बनेर देश र समाज सेवा गर्ने बाल्यकालदेखिको सपना बोकेका रामकुमार श्रेष्ठले १९८६ मा छात्रबृत्ति अन्तरगत रसिया गएर आफ्नो इन्जिनियरिङ्ग अध्ययन पुरा गरी १९९२ स्वदेश फर्केर बिभिन्न संस्था मार्फत काम गरी पहिलो पटक सन् २००२ मा अष्ट्रेलिया आइपुग्नु भयो श्रीमतिको मेलबर्न युनिभर्सिटिमा अध्ययनको सिलसिलामा | श्रीमतिको अध्ययनको समाप्तीपछि जुलाई २००४ मा नेपाल फर्किएका श्रेष्ठ २००६ मा बेलायततिर लाग्नु भयो र बिभिन्न इन्जिनियरिङ्ग कन्सल्टेन्सीहरु मार्फत आफ्नो इन्जिनियरिङ्ग कामलाई त्यहाँ निरन्तरता दिनु भयो | उहाँको जीवन यात्रा सन् २०१२ देखि पुन अस्ट्रेलियामातर्फ नै मोडियो र अहिलेको बसाई अष्ट्रेलियामा नै छ |

अध्ययनमा उत्तिकै रुची राख्ने श्रेष्ठ “ज्याक क्यानफिल्ड” र “मार्क भिक्टर हेन्सेन” द्वारा लिखित ”चिकेन सुप फर द सोल” पुस्तकलाई सधै सम्झिनुहुन्छ | १४० भन्दाबढी प्रकाशकहरुद्धारा प्रकाशन गर्न अस्वीकार गरिएको थियो उनीहरुको उक्त पुस्तक । कुनै पनि प्रकाशकले सोचेको थिएन कि सो पुस्तक बेस्ट सेलर पुस्तकमा पर्छ भनेर । जब सो पुस्तक प्रकाशन भयो त १०० मिलियनभन्दा पनि बढी कपी बिक्री भयो जस्ले दुबैलाई धनी पनि बनायो र प्रख्यात पनि । उनीहरु नै आफ्नो जीवनका रोल मोडल हुन् भन्नुहुन्छ, इन्जिनियर श्रेष्ठ |

देशप्रतिको जिम्मेवारीबोध साँच्चै नै भयो भने काम गर्ने सिलसिलामा आइपर्ने कुनै पनि किसिमका बाधा र ब्यबधानले सफलता प्राप्तीमा अबरोध सिर्जना गर्न नसक्ने विश्वास बोकेका श्रेष्ठ आफ्नै ब्यवसाय सन्चालनार्थ प्रयासरत छन् | बुद्धको जन्मस्थल बिषयमा सिर्जना गरिएको र भएको बिस्वब्यापी भ्रम हटाउन लागि परेका श्रेष्ठले पाँच बर्षको अन्तरालमा साना ठूला बिभिन्न स्तर र कोणबाट सिर्जना गरिएका प्रत्यक्ष र परोक्ष ब्यबधान र बाधाहरु सम्झन्छन । आफूलाई राष्ट्रबादीको रुपमा देखाउन खोज्नेहरु समेत त्यसो गर्नेबाट अछुतो नरहेको बताउनु हुन्छ उहाँ । उहाँको फुर्सदका समय लेखपढ घुमघाम र भेटघाटमा नै बित्छ |

श्रेष्ठ आफ्नै जीवन भोगाइका हिजोका दिनहरु सम्झिदै भन्नुहुन्छ ”जीवनमा काम गर्ने सिलसिलामा चाहेर वा नचाहेर हर पल हर क्षण आइपर्ने बिभिन्न समस्या र ब्यबधानलाई सामना गर्दै अगाढि बढ्दा गल्ती वा कमजोरी हुन्छन, तर तिनीहरुलाई गुरूको रूपमा स्विकारी त्यसबाट सिक्दै अगाडि बढ्नु पर्छ । नि:स्वार्थ तवरबाट काम गर्दा समेत प्रत्यक्ष परोक्ष रुपमा बिभिन्न स्तर र किसिमबाट ब्यबधान सिर्जना गर्नेहरु पनि हुन्छन । तिनीहरुबाट कहिले पनि नअत्तालिकन कामलाई निरन्तरता दिनु पर्छ । किनकि कतिपय मानिसको नियत नै त्यस्तै हुन्छ । अत: जीवनलाई सघर्ष र कला दुइ पाटोको सम्मिश्रणको रुपमा लिइनु पर्छ ।”

सामाजिक अभियन्ताका रुपमा समेत सक्रिय रहेका श्रेष्ठ पछिल्लो समय बुद्धको जन्मस्थलबारे भैरहेका गलत प्रचार प्रसारको बिभिन्न किसिमबाट खण्डन गर्दै बुद्धको जन्मस्थल नेपाल हो भन्ने सन्देश बोकेर अघि बढ्नु भएको छ | सन् २००९ मा भारतले बुद्धको जन्मस्थल लुम्बिनीलाई आफ्नै देशमा जन्मेको भनेर नक्कली लुम्बिनी निर्माण गरेको समाचारले उहाँको मन निकै छोयो । उहाँ भन्नुहुन्छ ”यसको न त सरकारले खण्डन गर्यो न त कुनै ठुला मिडिया नै यसको विरुद्धमा लागे । यही सर्बपक्षीय मौनताका कारण भारतको रवैयाको विरुद्ध फेसबुक र इमेल मार्फत बुद्धको जन्मस्थल नेपाल हो भन्ने सन्देश दिने अभिप्रायले अभियानको नेतृत्वदायी सूत्रपात गर्न बिभिन्न देशमा छरिएर रहेका हामी लाग्यौं जसले छोटो समयमा विश्वब्यापी रूप लियो र छोटो समयमा अनपेक्षित उपलब्धिहरु हासिल भए । कोरियापछी स्वीडेनको पाठ्य पुस्तकमा बुद्धको जन्मस्थानबारेमा भएको गलत जानकारी सच्याउने जस्तो अत्यन्तै महत्वपूर्ण काम समेत भैसकेको छ ।”

आफ्नो सपनाको पछि पछि दगुर्दै सिभिल इन्जीनियर बन्न पुगेका रामकुमार श्रेष्ठ भावी सन्ततिहरुले बिशेष गरी वाताबरणीय प्रदूषणका दृष्‍टिकोणले अझ बिकराल समस्याहरु भोग्न पर्ने संकेतहरुप्रति सचेत हुनुपर्नेमा जोड दिनुहुन्छ | हाम्रो बर्तमानमा हामीले जे जस्ता समस्या भोगिरहेका छौं त्यो समस्या न्यूनिकरणका लागि आ-आफ्नो क्षमताले भ्याएसम्म सजग र सतर्क हुँदै योगदान दिने सामाजिक कार्यकर्ताको रुपमा बातावरणबिदको खाँचो रहेको उहाँको सुझाब छ | यस्तो हुन नसकेको खण्डमा अहिले नै भयाबह रुपमा देखा परेको पर्यायवरणीय समस्याले हाम्रा भावी सन्ततिले सामना गर्नु पर्ने समस्या कल्पना बाहिरको हुने बताउनु हुन्छ श्रेष्ठ ।

एकै वाक्यमा सबैलाई सल्लाह दिनुपर्दा श्रेष्ठ भन्नुहुन्छ ” सक्छौ अरुलाई सहयोग गर, सक्दैनौ अरुलाई हानी हुने काम नगर ।”

@ http://himalayankangaroo.com/

Relevant posting:

बुद्ध जन्मस्थल चिनाउने अभियानका अभियन्ता

Vector; it is a path defined by what you do and why you do it. By indicating your direction, it helps you define your available options. Like an old-fashioned newspaper reporter, your identity helps you sharpen your answers to the 6 Ws: Who, What, Where, When, Why, and How.” He further writes identity is a “dirty word, which goes hand in hand with the word “politics”; a divisive tool used by politicians to win voters by appealing to religious or ethnic affiliations.

Reid Hoffman, Entrepreneur. Product Strategist. Investor

“Keep your identity small.” — Paul Graham

“Identity” has become somewhat of a dirty word, especially in Silicon Valley circles. In many minds, the word “identity” goes hand in hand with the word “politics”; a divisive tool used by politicians to win voters by appealing to religious or ethnic affiliations.

YCombinator founder Paul Graham even wrote an essay about the importance of keeping your identity small. Once your identity is threatened, he reasons, you become defensive and resistant to change or even dialogue. Thereby, non-collaborative and non-productive.

I agree that challenging someone’s identity can trigger defensiveness, but the answer isn’t to pretend that identity doesn’t exist.

Identity is a core and unavoidable part of all our lives. Our actions shape our identity, and in turn, our identity shapes our actions. Trying to pretend that identity doesn’t matter may make you feel better about yourself, but it won’t affect how others see you, and how their perceptions shape their actions.

The great irony is that many of those who, like Paul, advocate the suppression of individual identity aren’t shy in advocating the construction of strong corporate identities and brands. Whether you’re an individual or a company, identity matters.

I believe that each of us should be thoughtful, proactive, and rigorous about our own identity. Focusing on and answering a few key questions will allow you to shape your identity and thus your life to better meet the expectations you have of yourself.

You have an identity

As much as you might believe that your age, gender, or race is irrelevant, they affect how others perceive you. In fact, they even affect how you perceive yourself. In a famous set of experiments, subjects who were primed with different elements of their identity actually performed differently on tests. Asian-American women who were primed with their ethnicity did better on math tests than the control group, and even better than those who were primed with their gender. Doubtless these women considered the stereotype that men are better at math pernicious and false; that didn’t stop it from affecting them.

Silicon Valley is famous for its belief that it is a pure meritocracy, but I’ve noticed that most of the loudest advocates for this belief are young white men, and most of its other advocates are older white men.

We all have many aspects to our identities that even *we* don’t even realize we have. Every action we take, no matter how seemingly trivial, can have meaning to others, which is why it’s critical to be thoughtful about shaping our identities.

Defining your identity

Your identity is your vector; it is a path defined by what you do and why you do it. By indicating your direction, it helps you define your available options. Like an old-fashioned newspaper reporter, your identity helps you sharpen your answers to the 6 Ws: Who, What, Where, When, Why, and How.

What: What you stand for in the world. You have to stand for distinct things, not platitudes. One of the biggest reasons I’m an advocate for identity is because I believe in this “What”. We are all moral agents, and we need to be thoughtful about what we stand for. “Why am I a good person?” isn’t just a rhetorical question.

Who: Who you stand with. Who’s in your network? Whose networks do you belong to? Part of the reason I wanted to respond to Paul’s essay is the fact that Paul is someone that I stand with. Ironically enough, Paul is incredibly clear about whom he stands with; Paul is all about helping technologists and engineers have an impact on the world.

How: How you manifest your identity. What are the key things you’re going to do? One of the reasons I chose to write this essay is that I believe writing is one of the best ways to help thoughtful people evolve their views. Writing makes it clear what I stand for in a very public and shareable way.

Where: Where you stand is also an integral part of your identity. Geography matters. If your identity includes becoming a successful software entrepreneur, you ought to be in Silicon Valley. Strong entrepreneurs recognize that they’re much more likely to succeed in Silicon Valley than anywhere else.

Why: Why do you take a stand? We are moral actors in this world, and we should be conscious about the reasons we take a stand. If you treat this as an unconscious, unshapeable thing, that’s bad for the world. The “Why” of your identity is something that binds all of your choices together, and frequently comes down to a statement of principle. I believe in a number of key principles that I apply to myself and the world at large: A world of diminished violence, reaching human potential, getting to truth through intellectual discourse, and universal civil rights that apply to all people, all cultures, and all societies.

When: When do you act on your stance? When are you willing to take on risk, suffering, or pain? Frequently, the answer is “When it’s really important,” which ties into the “Why” of your identity.

Coming up with these answers can be hard, even uncomfortable, but it is essential. You can’t just go with the flow on everything. Neither absolute flexibility nor inflexibility is a practical approach to life. Even someone as notoriously insistent on getting his way as Steve Jobs reflects this principle. Steve was inflexible on things like design and user experience, but he chose those things thoughtfully and with a purpose. When you know the answers to these questions, you’re much better equipped to lead a life that reflects your beliefs and values.

The rise of Network Identity

One exciting development for constructing a thoughtful identity is the rise of what I call “Network Identity.” There are key differences between a traditional group identity and the new network identity. A traditional group has a set of members, and is the same for each member. A network, on the other hand, is different for each individual. Unlike a community, networks can overlap while still being different.

We like to say things like “You are what you eat,” to reflect the reality that your diet is one of the most critical inputs to your health. In the same way, network identity states, “You are whom you choose to befriend.” The sum of your network provides others with a valuable way of gauging your individual identity. When I meet someone new, like many, I look them up on LinkedIn. Looking at their position in the network, especially our set of mutual friends, is one of the strongest inputs into how I perceive them.

Just as with your personal identity, you build your network identity through the choices you make. The good news is, for most of us, choosing whether or not you want to have a relationship with someone is easier than deciding what abstract principles to follow. The bad news is, most of us don’t actively and explicitly terminate our friendships, so sometimes our roster of friends makes an unintended impression. Even here, however, you need to be thoughtful; “my friend, right or wrong” is just as misguided as “my country, right or wrong.”

Defending your identity

Paul Graham’s approach of keeping your identity small may help keep conflicts from arising over your identity, but in fact this could actually be negative. Your identity helps you define key borders and boundaries (Where and When). You have to choose what you’re going to advocate and defend (What and Why). If you don’t enforce the integrity of your identity, you’ll lose it. In other words, if you talk the talk, you have to walk the walk.

Saying you’re a “good person” is meaningless unless you actually *act* on behalf of others. If you thought the invasion of Iraq was a mistake, what did you personally do about it? If you think the US shouldn’t support autocratic regimes, what are you doing about it? Only Tweeting doesn’t really count.

This can be a fine line to walk; I think of it as the difference between being principled and self-righteous. You should follow the principles behind your identity; you shouldn’t seek out conflict as an act of self-aggrandizement.

Choose your own identity

Identity comes from choice; choice comes from identity. On a daily basis, the actions you take, the people you spend time with, and the principles you choose to defend will define your identity. Therefore, you should choose to construct an identity that signals to the world your core values and unique choices.

P.S. It hardly seems fair for me to pontificate about personal identities without sharing how I view my own identity. Not all of you will agree with the principles I follow, but understanding them will certainly help us have a productive dialogue. Here are some of the ways that I characterize myself:

• Progressive
• Technocrat
• American
• Intellectual
• Mystical
• Meritocratic
• Friend

@Linkedin

BY REBECCA JACOBSON 

10. Brazil
> Military expenditure: $36.2 billion
> Expenditure as pct. of GDP: 1.4% (tied, 62nd lowest)
> 1-yr. spending change: -3.9% (26th lowest)
> Total arms imports: $254 million (24th highest)
> Total arms exports: $36 million (12th lowest) 

भारतीय विदेशमन्त्रीको नेपाल भ्रमणको पूर्वसन्ध्यामा मोर्चाले परराष्ट्रमन्त्री महेन्द्रबहादुर पाण्डेलाई ज्ञापनपत्र बुझाउँदै नेपाल–भारत सीमा सर्वेक्षणसम्बन्धी स्ट्रिप म्याप (हालको नयाँ नक्सा)मा नेपाली भू–भाग भारततिर पारिएको आशङ्का व्यक्त गर्नुका साथै सिमानामा कतिपय नेपालीका हातमा जमिन बिनाका लालपुर्जा मात्र बाँकी रहेको बताएको छ ।

परराष्ट्रमन्त्री पाण्डेलाई ज्ञापनपत्र बुझाउने क्रममा मोर्चाका अध्यक्ष फणीन्द्र नेपालले नेपालको मौजुदा एक लाख ४७ हजार १८१ वर्ग किमी क्षेत्रफल स्ट्रिप म्यापमा कायम नभएको दाबी गर्नुभयो ।

मोर्चाका अध्यक्ष नेपालले स्ट्रिप म्याप शतप्रतिशत काम सम्पन्न नभइकन सरकारले हस्ताक्षर गर्न नहुने र उक्त म्यापको अध्ययनका लागि सीमाविद्, इतिहासविद्, प्राविधिक र सीमा अध्येतासहितको समिति गठन गर्नुपर्ने सुझाव दिनुभयो ।

ज्ञापनपत्र बुझ्दै मन्त्री पाण्डेले आफू नेपालको एक इन्च क्षेत्रफल पनि तलमाथि हुन नदिने र अपुरो नक्सामा हस्ताक्षर नगर्ने विश्वास दिलाउनुभयो ।

उहाँले विवादित क्षेत्रका नक्साङ्कन गर्न उक्त क्षेत्रमा तथ्यमा आधारित तर्कका आधारमा नेपाल–भारत दुवै पक्ष बसेर समाधान निकालिने बताउनुभयो ।

मन्त्री पाण्डेले हाल ९७ प्रतिशत नक्साङ्कन सम्पन्न भएको स्ट्रिप म्याप स्थलगत क्षेत्रमा भिडाउन बाँकी रहेकाले अहिल्यै हस्ताक्षर नहुने पनि जानकारी गराउनुभयो ।

सो क्रममा सीमाविद् बुद्धिनारायण श्रेष्ठले कुनै दुई देशबीच सिमाङ्कनको कार्य शतप्रतिशत सम्पन्न भएपछि मात्र त्यसमा हस्ताक्षर हुने अन्तर्राष्ट्रिय मान्यता रहेकाले त्यसतर्फ मन्त्री पाण्डेको ध्यानाकर्षण गराउनुभएको थियो ।

इतिहासविद् चेतङ्जङ्ग हिमालीले सीमाका कतिपय नेपाली भूमि अहिले पनि प्रत्यक्ष तथा अप्रत्यक्ष रूपमा भारतमा रहेको जानकारी गराउँदै नक्सालाई क्षेत्रमा भिडाउन आवश्यक भएको बताउनुभयो ।

मोर्चाले विभिन्न सातबुँदे मागसहित ज्ञापनपत्र बुझाउँदै मन्त्री पाण्डेलाई नक्साङ्कन पूरा नभई हस्ताक्षर नगर्न आग्रह गरेको थियो ।

By नवराज पराजुली

आजको एउटा अत्यन्तै सशक्त कविता

ए देश
सगरमाथाको शिखरमा ऊभिएको संसारको सबैभन्दा अग्लो मान्छे म
आज खाडीमा गाडीएको छु
कसैले बाहिर निकाल मलाई

मर्नुभन्दा अगाडी म
मेरो बुढा बुबाका हातका नंग नदुखाइकन काट्न चाहन्छु
मर्नुभन्दा अगाडी म
मेरी आमाले पकाएको माली गाइको बिगौती चाख्न चाहन्छु
मर्नुभन्दा अगाडी म
मेरी श्रीमतीको ओठमा मेरै लागि मात्र फक्रिएको गुराँस हेर्न चाहन्छु
मर्नुभन्दा अगाडी म
मेरी छोरीले उसकी हजुरआमाले तिखारिदिएको पेन्सिलले
पहिलोपल्ट लेखेको क हेर्न चाहन्छु

ए देश
मेरी आमाले बनाएको सानो काठको बाकस भरिने पैसा बोकेर
म अरबबाट घर फर्कें भने त ठिकै हो
तर
त्यो भन्दा ठूलो रातो काठको बाकसमा
म नै भरिएर फर्कें भने ???

19^th July, 2014 Sydney, Deepashree Shah: Anupam Kiran from Melbourne and Aarzoo Karki from the host city Sydney bagged Mr and Miss Nepal Australia 2014. United Nepalese Arts and Entertainment (UNAE), an organisation based in Sydney has been organising many events for the past 4 years and its one of the popular events is Mr and Miss Nepal Australia, a beauty pageant where they hunt youth talent and nurture them to: 

* Promote Nepalese talent abroad

* To promote Nepal and rich Nepalese cultural heritage

* Introduce the Australian community to Nepalese talents

* Showcase Nepalese talents opportunities in Nepal & Australia

* Unite various Nepalese youth talents under one platform

* Create an opportunity for youth talent to promote & support Nepalese community’s projects. 

This year’s Mr and Miss Nepal Australia, 2014 held on 19th July, winners are as follows: 

Mr Nepal Australia 2014: Anupam Dhwoj Kiran(Melbourne) 

Miss Nepal Australia 2014: Aarzo Karki (Sydney) 

Mr Nepal Australia first runner up 2014: Babin Limbu 

Miss Nepal Australia first runner up 2014: Junita Lama 

Mr Nepal Australia second runner up 2014: Aashish Shrestha 

Miss Nepal Australia second runner up 2014: Sudipty Shrestha 

Mr UNAE 2014: Narendar Mishra
Miss UNAE 2014: Rajni Pant 

Mr Talent 2014: Abhishek Adhikari
Miss Talent 2014: Ramila Khadka 

Mr Cyber 2014: Aashish Shrestha
Miss Cyber 2014: Priyanka Bhattrai 

Mr Best Costume 2014: Anish Joshi
Miss Best Costume 2014: Junita Lama 

Predecessors Mr Nepal Australia, 2012 Niraj Sharma and Miss Nepal Australia, 2012 Deepashree Shah gave their goodbye speeches before the winners were announced for the event. The crowd was in large numbers and everyone enjoyed the event with great fun. 

There were interesting dance performances as well as designer collection by well known fashion designer, Shama Banu along with the beauty pageant show.